Eu fáloo porque sí, porque me gusta,
porque me peta e quero e dame a gaña
porque me sai de dentro, alá do fondo
dunha tristura aceda que me abrangue
ao ver tantos patufos desleigados,
pequenos mequetrefes sin raíces
que ao poñer a garabata xa non saben
afirmarse no amor dos devanceiros,
falar a fala nai,
a fala dos avós que temos mortos,
e ser, co rostro erguido,
mariñeiros, labregos da linguaxe,
remo e arado, proa e rella sempre.
Eu fáloo porque sí, porque me gusta
e quero estar cos meus, coa miña xente,
preto dos homes bos que sofren longo
unha historia contada noutra lingua
Pero mellor contámoscho cuns vídeos
Ás veces no meu país faltan as palabras
Ás veces no meu país faltan as palabras
Deitado fronte ao mar
O galego é a lingua máis difícil do mundo
Cantar de cego da historia da nosa lingua
Fermosa a lingua galega
ResponderEliminarFermoso post
Me ha gustado mucho la "verdad" que transmite tu alumnado, ¡enhorabuena!
ResponderEliminar